2310 966100
Παθήσεις άκρου ποδός
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ – ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ PBS

Παθήσεις άκρου ποδός – Διαδερμικής Αντιμετώπισης με την τεχνική PBS

Στο κέντρο υψηλής εξειδίκευσης της κλινικής Euromedica Κυανούς Σταυρός, αντιμετωπίζονται παθήσεις άκρου ποδός, τόσο σε επίπεδο ιατρείου (συντηρητικά) όσο και σε χειρουργικό επίπεδο (όπου χρειάζεται). Οι συχνότερες παθήσεις  είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος (κότσι), η μεταταρσαλγία (γνωστή και ως πτώση μεταταρσίων), η σφυροδακτυλία, η γαμψοδαλτυλία, η κλινοδακτυλία αλλά και πιό σπάνιες παθήσεις – παραμορφώσεις του άκρου ποδός όπως νευρίνωμα του Morton κ.λ.π.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ – ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ PBS
ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ – ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ PBS

Η ΜΕΓΑΛΗ
ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΑ

της τεχνικής αυτής, είναι η κατάργηση της άποψης ότι κάθε κάταγμα χρειάζεται ακινητοποίηση για να μπορέσει να πωρωθεί.

ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΑΚΡΟΥ ΠΟΔΟΣ – ΔΙΑΔΕΡΜΙΚΗΣ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ PBS

50 ΧΡΟΝΙΑ ΣΥΜΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΣΑΣ

Τι είναι η τεχνική PBS

Ο ιατρός αντιμετωπίζει τις παθήσεις του άκρου ποδός, σε Ελλάδα και Ιταλία, χρησιμοποιώντας την τεχνική PBS (Physiological and Human Approach). P.B.S.  είναι τα αρχικά από την Percutaneous Bianchi’s System  (στα Ελληνικά διαδερμικό σύστημα Bianchi).

Ο Dr. AndreaBianchi είναι ο εμπνευστής της μεθόδου και ουσιαστικά αντιπροσωπεύει την φιλοσοφία όλης της ομάδας, που είναι η συνεχής έρευνα των καλύτερων λύσεων με απόλυτο σεβασμό στους νόμους της ενβιομηχανικής  και της φυσιολογίας του ποδιού.

O Dr Π. Σαλονικίδης προβαίνει σε λεπτομερή εξέταση του ποδιού και των ακτινογραφιών ούτως ώστε να τεθεί η ορθή διάγνωση και εν συνεχεία να γίνει η δέουσα αντιμετώπιση.

Η προσοχή του γιατρού σύμφωνα και με το πνεύμα της PBS είναι στο πώς ο ασθενής θα ενημερώνεται σωστά και υπομονετικά από το πρώτο μέχρι το τελευταίο στάδιο της θεραπείας του, ξεκινώντας από την πρώτη κιόλας επαφή με τον γιατρό είτε επιλεγεί η συντηρητική είτε η χειρουργική λύση, για να υπάρξει ένα αποτέλεσμα που θα είναι το καλλίτερο δυνατόν για τον ασθενή.

Οι εξετάσεις που ο ασθενής πρέπει να κάνει προκειμένου νε εξεταστεί από τον γιατρό, είναι απλή ακτινογραφία του πάσχοντος ποδιού σε προσθοπίσθια λήψη και σε πλάγια, ενώ σπανίως μπορεί να ζητηθεί μια ακτινογραφία κατά Guntz ή  μια αξονική σε πολύ ειδικές και σπάνιες περιπτώσεις.

Σε επίπεδο χειρουργείου με την  τεχνική αυτή χρησιμοποιεί πολύ μικρά και ελάχιστα εργαλεία, με τα οποία, μέσω πολύ μικρών τομών (2 χιλιοστών περίπου) όπου χρειάζεται, ο χειρουργός μπορεί να επεμβαίνει με ακρίβεια μέσω της χρήσης ακτινοσκόπησης.

Μέσω αυτών των εργαλείων (ειδικές μίνι χειρουργικές λάμες, μικρές φρέζες κ.λ.π.) εκτελεί με ακρίβεια διορθώσεις στις δομές του ποδιού, με κατάγματα, τενοτομές και θυλακοπλαστικές προκειμένου έτσι να επιτευχθεί το αποτέλεσμα.

Η μεγάλη καινοτομία της τεχνικής αυτής, είναι η κατάργηση της άποψης ότι κάθε κάταγμα χρειάζεται ακινητοποίηση για να μπορέσει να πωρωθεί. Έτσι αφήνει ελεύθερα τα κατάγματα που δημιουργεί στα οστά ούτως ώστε η πώρωση του κατάγματος να επέλθει όπως πραγματικά η φόρτιση σε κάθε πόδι χρειάζεται και όχι εκεί πού οι παλιά τεχνική ήθελε τον γιατρό να ορίζει πού  «πρέπει». Έτσι ο ασθενής μετεγχειρητικά, μετά από την ειδική επίδεση που γίνεται από τον κ. Σαλονικίδη, εξέρχεται με ένα ειδικό παπούτσι και βαδίζει.

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της τεχνικής PBS;

-Περιοχική αναισθησία (τοπική) και έτσι ο ασθενής δεν υποβάλλεται σε γενική αναισθησία με αποτέλεσμα να εξέρχεται από την κλινική την ίδια ημέρα 1-2 ώρες μετά την επέμβαση.

-Καμία χρήση υλικών οστεοσύνθεσης και έτσι δεν χρειάζεται νέα επέμβαση για αφαίρεση υλικών ούτε υπάρχουν οι κίνδυνοι από επιπλοκές που οφείλονται σε υλικά όπως η χαλάρωση αυτών.

-Μικρός χειρουργικός χρόνος σε αντίθεση με τις κλασσικές μεθόδους που απαιτούν περίπου 1 ώρα χειρουργικού χρόνου.

-Άμεση φόρτιση μετά το χειρουργείο, με βάδιση η οποία είναι και απαραίτητη για την σωστή αποκατάσταση της βάδισης και της πώρωσης των καταγμάτων.

-Μεγάλος περιορισμός μετεγχειρητικού πόνου (απλά αναλγητικά Depon ή Panadol). Σημειώνεται ότι το 1/3 περίπου των ασθενών δεν χρησιμοποιούν κανένα αναλγητικό.

-Δεν χρειάζονται οι συχνές αλλαγές τραυμάτων όπως στις παλαιότερες μεθόδους. Γίνεται μία μόνο αλλαγή στις 20 περίπου ημέρες και μία επανεξέταση στις 40 περίπου ημέρες με μετεγχειρητική ακτινογραφία.