Τι είναι η ιγμορίτιδα – παραρρινοκολπίτιδα;
Οι παραρρίνιοι κόλποι είναι οι αεροφόρες κοιλότητες που βρίσκονται γύρω από τη μύτη. Αποτελούνται από τα ιγμόρεια άντρα, τους μετωπιαίους κόλπους, τις ηθμοειδείς κυψέλες και τους σφηνοειδούς κόλπους. Με τον όρο ιγμορίτιδα εννοούμε τη φλεγμονή των ιγμόρειων άντρων, ενώ η παραρρινοκολπίτδα αφορά όλους τους παραρρίνιους κόλπους.
Σε φυσιολογικές συνθήκες υπάρχει μία διαρκής ροή αέρα μεταξύ της μύτης και των παραρρίνιων αεροφόρων κοιλοτήτων. Οποιαδήποτε φλεγμονή των κόλπων μπορεί να μειώσει τη δίοδο και να περιορίσει την κυκλοφορία του αέρα. Με τον τρόπο αυτό δημιουργείται μεγάλη παραγωγή και συγκέντρωση βλέννας ή και πύου (εάν υπάρξει επιμόλυνση) μέσα στα ιγμόρεια ή τους παραρρίνιους κόλπους, δηλαδή ιγμορίτιδα ή παραρρινοκολπίτιδα αντίστοιχα.
Ποιοι είναι οι τύποι της ιγμορίτιδας;
Οξεία ιγμορίτιδα
Η οξεία ιγμορίτιδα συνήθως οφείλεται σε κοινό κρυολόγημα. Για το λόγο αυτό εμφανίζει και παρόμοια συμπτώματα, όπως είναι η ρινική καταρροή, το αίσθημα ρινικής συμφόρησης και το αίσθημα πληρότητας στο πρόσωπο. Με την επέκταση της φλεγμονής μπορεί να εκδηλωθούν πόνος στα δόντια, αίσθημα πληρότητας ή πόνος στα αυτιά, πυρετός και βήχας. Τα συμπτώματα διαρκούν έως και 4 εβδομάδες.
Χρόνια ιγμορίτιδα
Η χρόνια ιγμορίτιδα χαρακτηρίζεται από επίμονα συμπτώματα, τα οποία διαρκούν για περισσότερο από 3 μήνες (12 εβδομάδες). Εκδηλώνεται με πυώδεις εκκρίσεις που σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να είναι και οπισθορρινικές, πόνο ή πίεση στο πρόσωπο, πονοκέφαλο, βήχα και μειωμένη όσφρηση. Σημαντικοί προδιαθεσικοί παράγοντες για τη χρόνια ιγμορίτιδα είναι η έντονη σκολίωση του ρινικού διαφράγματος, οι ρινικοί πολύποδες και η αλλεργική ρινίτιδα, καταστάσεις κατά τις οποίες η ροή του αέρα δια μέσου της μύτης δεν είναι φυσιολογική.
Υποτροπιάζουσα ιγμορίτιδα
Η υποτροπιάζουσα ιγμορίτιδα αναφέρεται στις περιπτώσεις όπου ο ασθενής θα εμφανίσει επεισόδια οξείας ιγμορίτιδας τουλάχιστον 4 – 5 φορές το χρόνο.
Ποια είναι τα αίτια της ιγμορίτιδας;
Η ιγμορίτιδα μπορεί να προκληθεί από πολλούς παράγοντες. Οι σημαντικότεροι είναι οι εξής:
- – Λοιμώξεις του ανωτέρου αναπνευστικού συστήματος (συνάχι, κοινό κρυολόγημα, αδενοειδίτιδα)
- – Αλλεργική ρινίτιδα με υπερτροφία των ρινικών κογχών
- – Ρινικοί πολύποδες
- – Σκολίωση ρινικού διαφράγματος
- – Φλεγμονές των δοντιών ή εξαγωγή αυτών
- – Ασθενείς με ανοσοανεπάρκεια (αυτοάνοσα νοσήματα, χημειοθεραπεία)
- – Κυστική ίνωση
- – Ερεθιστικοί παράγοντες (κάπνισμα, σκόνη, καυσαέρια)
- – Απότομες μεταβολές της ατμοσφαιρικής πίεσης (πτήσεις / καταδύσεις)
Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα της ιγμορίτιδας;
- – Δυσχέρεια ρινικής αναπνοής
- – Παχύρρευστες βλεννώδεις ή πυώδεις ρινικές εκκρίσεις
- – Οπισθορρινική καταρροή (εκκρίσεις πίσω από τη μύτη που κατευθύνονται προς το λαιμό)
- – Κεφαλαλγία
- – Αίσθημα πίεσης και πόνος γύρω από τα μάτια, τα ζυγωματικά ή το μέτωπο
- – Παραγωγικός βήχας
- – Πόνος στα δόντια
- – Πυρετός (συνήθως μέχρι 37,5οC)
- – Διαταραχές στην όσφρηση (υποσμία ή ανοσμία) και στη γεύση
- – Δύσοσμη αναπνοή(κακοσμία στοματικής κοιλότητας)
- – Ωταλγία (πόνος στο αυτί)
- – Κόπωση, καταβολή δυνάμεων
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Στη σημερινή εποχή με τη χρήση των σύγχρονων άκαμπτων και εύκαμπτων ενδοσκοπίων η διάγνωση μπορεί να γίνει στο ιατρείο από εξειδικευμένο Ωτορινολαρυγγολόγο γρήγορα, εύκολα και ανώδυνα. Σε ορισμένα περιστατικά απαιτείται η διενέργεια απεικονιστικού ελέγχου (απλή ακτινογραφία ή και αξονική τομογραφία).
Πώς θεραπεύεται η ιγμορίτιδα;
Η αρχική θεραπεία της ιγμορίτιδας είναι φαρμακευτική. Ανάλογα με τη βαρύτητα χορηγείται αντιβίωση, ρινικά αποσυμφορητικά σπρέι, ρινικές πλύσεις και αντιισταμινικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις στις οποίες ο ασθενής δεν ανταποκρίνεται στη συντηρητική θεραπεία, συνιστάται η χειρουργική παρέμβαση.
Ποιες είναι οι ενδείξεις της χειρουργικής παρέμβασης σε ιγμορίτιδα;
- – Ασθενείς που δεν ανταποκρίνονται σε φαρμακευτική αγωγή με εμμονή των συμπτωμάτων τους
- – Ασθενείς που πάσχουν από πολύποδες ρινός
- – Ασθενείς με καλοήθεις και κακοήθεις όγκους της ρινός και των παραρρίνιων κόλπων
Τι περιλαμβάνει η χειρουργική αντιμετώπιση της ιγμορίτιδας;
Σήμερα, η χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της χρόνιας ιγμορίτιδας γίνεται σχεδόν αποκλειστικά ενδορρινικά (μέσα από τη μύτη) με τη χρήση ενδοσκοπίων υψηλής ανάλυσης, κάμερας και ειδικών χειρουργικών εργαλείων. Πριν την επέμβαση ο ασθενής υποβάλλεται σε αξονική τομογραφία για τη μελέτη τόσο της ανατομίας της περιοχής όσο και της έκτασης της πάθησης. Μετεγχειρητικά απαιτείται επιμελής μετεγχειρητική φροντίδα τόσο από τον ίδιο τον ασθενή όσο και από το χειρουργό για ένα καλό χειρουργικό αποτέλεσμα. Οι καινούργιες χειρουργικές τεχνικές (λειτουργική ενδοσκοπική χειρουργική των παραρρίνιων κόλπων/ FunctionalEndoscopicSinusSurgery – FESS) προσφέρουν άριστα αποτελέσματα, με ελάχιστο τραύμα (minimalinvasive) στις φυσιολογικές δομές και μειωμένη νοσηρότητα.
Τι γίνεται μετά την επέμβαση;
Ο ασθενής νοσηλεύεται στις περισσότερες περιπτώσεις για ένα βράδυ μετεγχειρητικά. Ο πωματισμός αφαιρείται από τη μύτη σε 24 έως 48 ώρες μετά την επέμβαση. Δεν υπάρχουν μελανιές ή πρήξιμο στο πρόσωπο, οπότε η επιστροφή στην εργασία μπορεί να γίνει πολύ γρήγορα. Καλό είναι να γίνονται μετεγχειρητικές επισκέψεις σε τακτά χρονικά διαστήματα (τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα) για τον πρώτο μήνα, όπου τις περισσότερες φορές επέρχεται και η πλήρης επούλωση και αποκατάσταση της λειτουργίας της μύτης.
Δρ. Αηδόνης Ιωάννης
Χειρουργός Ωτορινολαρυγγολόγος
Συνεργάτης Euromedica Κυανούς Σταυρός
